Lef, deeg en appeltaart

TOPGGz-werkbezoek aan de Viersprong raakt in het hart

Een voor een druppelden de genodigden binnen in de villa van de locatie van de Viersprong in Halsteren. De voor velen lange reis werd veel besproken en de stralend aanwezige zon geroemd en gekoesterd. Onder het genot van een kop koffie werd in een ongedwongen sfeer bijgekomen, bijgepraat en kennisgemaakt tot het plenaire programma van start ging.

Een inspirerende middag over lef, deeg, appeltaart en professionals die het verschil maken.

Hoe eerder, hoe beter

Na een korte introductie door Ellen Mogendorff, nam Hester den Hartog, lid raad van bestuur bij de Viersprong, het stokje over met een anekdote uit haar eigen praktijk. De kernboodschap was stoppen met telkens dezelfde behandeling aanbieden als deze niet aanslaat. Het vraagt om maatwerk en lef om patiënten vanuit de eerste- en tweedelijn te motiveren voor een andere, soms ingrijpende, TOPGGz-behandeling. Zo’n behandeling blijkt vervolgens doelmatiger en effectiever en te leiden tot blijvend herstel. Vervolgens nam Hester de genodigden op hoofdlijnen mee in de strategie Samen Duidelijk Anders, waarin de maatschappelijke en wetenschappelijke context richtinggevend zijn voor de positie en het portfolio van de organisatie. Daarnaast maakte ze duidelijk dat we met TOPGGz meer aan de voorkant en vooral vroeger in moeten durven grijpen. Mentale stoornissen ontstaan tussen het 15e en 25e levensjaar en onjuiste of vertraagde behandeling leidt tot ernstig psychisch lijden en maatschappelijke uitval gedurende de rest van de levensloop. Haar devies: hoe eerder, hoe beter.

Mijn leven weer op de rit

Een persoonlijk verhaal van een patiënt volgde. De patiënt vertelde luchtig en met een flinke dosis humor over zijn ervaringen. Met vier behandelingen bij verschillende instanties zonder enig resultaat, bekroop hem het gevoel “kan iemand mij nog helpen?”. Uiteindelijk belandde hij bij de Viersprong en heeft daar een GIT-PD traject gevolgd. “Vanaf dag één lieten ze mij niet los en gingen ze echt met mij aan de slag. Nu, twee jaar later, heb ik mijn leven weer op de rit en heb ik het gevoel dat ik echt klaar ben. Het wachten op de juiste behandeling is niet zo erg, als je maar weet dat het komt.”

Hoogspecialistische aanpak

Vervolgens nam Dineke Feenstra, manager Research, Development & Education en klinisch psycholoog bij de Viersprong, het woord. Zij gaf een heldere toelichting op de doelgroep, wat persoonlijkheidsstoornissen zijn en hoe het portfolio van de Viersprong hierop aanhaakt. Ook lichtte zij het verklaringsmodel toe, waaruit duidelijk werd dat we allemaal onder bepaalde omstandigheden spanning ervaren en daarop reageren. Maar mensen met complexe problematiek hebben intern al veel spanning en voelen die externe spanning ook aan. Het gaat over maatwerk; niet iedereen is gebaat bij dezelfde duur van een behandeling. Ook gaf Dineke een toelichting op de hoogspecialistische aanpak van de Viersprong met de zorgpaden, de noodzaak van het frequent evalueren, blijven leren en ontwikkelen en die kennis ook ruimhartig delen met de zorgsector. Als uitsmijter pleitte ze voor vroegpreventie en hoe eerder, hoe beter behandelen.

De kwaliteit van het deeg

Joost Hutsebaut, klinisch psycholoog en hoogleraar, hield een wervend betoog over wat TOPGGz nu precies TOPGGz maakt. Want hoe kwam het bijvoorbeeld dat tijdens covid er niet in elk ziekenhuis evenveel coronadoden vielen? Niets is blijkbaar wat het lijkt. Meer ggz-instellingen bieden evidence based behandelingen; wat maakt de Viersprong dan duidelijk anders? Zelfs identieke programma’s zijn niet steeds wat ze lijken. Je moet dus verder kijken dan alleen de behandelingen. Om zijn betoog toe te lichten gebruikte hij de metafoor van fruittaarten. Appeltaarten zien er aan de buitenkant allemaal even smakelijk uit, maar er zijn wel degelijk kwaliteitsverschillen. Het verschil zit in het deeg en de kwaliteit van de ingrediënten. Het deeg en niet de appels maakt de beste appeltaart. Dat deeg zijn de behandelaren en hun deskundigheid. De context van deskundigheid kan ervoor zorgen dat behandelaren meer durven en zo meer kunnen bereiken. Het is belangrijk dat we lef blijven tonen en elkaar stimuleren een stap vooruit te doen, op alle niveaus. Lef maakt het verschil.

"Jullie lieten mijn zoon niet in de steek"

De afsluiting vormde een praktisch verhaal over MST-CAN door Sophie Bruijn, zorgmanager jeugd en GZ-psycholoog bij de Viersprong, en Hanane al Khatari, GZ-psycholoog bij de Viersprong. Na een toelichting over MST-CAN en de meerwaarde hiervan voor kinderen van 6-17 jaar, kwam de moeder van een patiënt aan het woord. Deze moeder was al vaak teleurgesteld in eerdere hulpverlening, waarbij diverse instellingen haar zoon niet in behandeling wilden nemen. Ze was opgelucht en dankbaar dat de behandelaar van de Viersprong dit wel aandurfde. “Jullie bleven doorvechten voor mijn zoon en dat waardeer ik echt. Ook al was het pittig, jullie lieten mijn zoon niet in de steek!“ Een prachtige illustratie van lef in de praktijk.

Walter Franken, voorzitter van de raad van bestuur van de Viersprong en lid van het TOPGGz-bestuur, sloot het werkbezoek af met trots en dankbaarheid voor het feit dat de Viersprong patiënten een nieuw perspectief op herstel kan bieden. Want juist dát is TOPGGz.

Back to top