Complexe gedragsstoornissen en forensische jeugdpsychiatrie

Wij (Niels en Immelie) zijn de ouders van Pien, 8 jaar. Pien heeft een oudere broer Stein (10 jaar) en ze zit in groep 5 van een Montessori school. De aanleiding om hulp voor Pien te zoeken is dat ze een aantal jaren terug steeds klaagde over buikpijn. In het VUmc werd er door de kinderarts geen medische verklaring gevonden en werd zij om die reden verwezen voor zorg. Wij zijn toen terecht gekomen bij een PMT therapeut die aan de slag ging met haar gedrag en emoties. Dit had betrekking op het negatieve beeld dat Pien van zichzelf had, op haar gevoelens rondom onze scheiding en op hoe ze zich op kon stellen op school in de klas, wanneer het niet zo goed liep. Op school echter werden er steeds meer en steeds forsere gedragsproblemen geconstateerd. Pien luisterde niet goed naar haar juf, kon uitdagend gedrag laten zien naar de juf en naar andere kinderen. Thuis was het ook toenemend moeilijk om Pien aan te sturen. Daarnaast viel op dat Pien last had van faalangst, soms deed ze taakjes niet omdat ze het idee had het toch niet goed te kunnen. Haar negatieve zelfbeeld maakte alles nog lastiger. Ze merkte dat ze opviel met haar gedrag wat zorgde voor vervelende gevoelens daarover bij zichzelf. In een overleg met school (directeur, leerkracht en IB-er), de therapeut van Pien en ons als ouders is toen besloten dat het goed is uitgebreide diagnostiek te laten doen naar de aard van de problemen van Pien.
Wij zijn terecht gekomen bij een poliklinisch team van Levvel, waar wij na een wachttijd van een paar maanden terecht konden voor een eerste gesprek. Parallel daaraan werd er vanuit de Ouder-kind begeleider van school aangedrongen op eerdere hulp voor Pien, wat resulteerde in een aanmelding voor PMTO. Uiteindelijk is de start van de diagnostiek en een intake voor de PMTO in de tijd samen gevallen.
In korte tijd hebben wij als ouders en Pien zelf gesproken met een ervaren psychotherapeut en een GZ psycholoog i.o. en is er aanvullend ook een psychologisch test geweest om de capaciteiten van Pien te bepalen. Dit alles vond in een kort tijdsbestek plaats wat zeer prettig was omdat het duidelijk was dat er op korte termijn uitkomsten zouden zijn waar we wat mee zouden kunnen gaan doen. In het adviesgesprek waarin de resultaten besproken werden, eerst met ons als ouders alleen, daarna een aparte keer met Pien erbij, werd meteen een plan van aanpak aangereikt. Voor Pien individuele therapie en medicatie en voor ons PMTO. Pien is niet lang daarna gezien door een psychiater en een psychiater i.o. die medicatie besproken/uitgelegd hebben en daarna ingesteld. Ook is kort na de diagnose gestart met de individuele therapie van Pien. Zowel wij als ouders als Pien voelen zich erg prettig bij de geboden begeleiding. Pien gaat graag naar de therapie en wij hebben veel aan de handvaten die geboden worden in de PMTO. Daarnaast was er een vraag vanuit school voor meer begeleiding, waar door de psychotherapeut die het diagnostisch traject leidde op ingespeeld is door op school langs te gaan en middels het PO adviesteam een observatie te laten plaatsvinden. Op dit moment zijn we hiermee bezig. - januari 2017 -