Altrecht Psychosomatiek Eikenboom

Ria: "Ik was ervan overtuigd dat mijn familie dacht dat ik een aanstelster was. Hoe bevrijdend was het, toen zij (met mij) gingen begrijpen hoe het in elkaar zat!"

Ria (lerares Engels): "Vanaf mijn 24e heb ik regelmatig spierverkrampingen in mijn nek en schouders, maar deze klachten werden drie jaar geleden fors erger, mijn nek trok zó naar links dat ik niet meer kon werken. Ondanks het inschakelen van achtereenvolgens twee neurologen, drie fysiotherapeuten, een cesartherapeut, een homeopaat, twee psychiaters en twee ambulante psychotherapieën (Cognitieve Gedragstherapie en Mindfulness Based Stress Reduction), knapte ik niet op en ook met medicatie werd het steeds erger. Ik werd hopelozer en angstiger, vertrouwde de hulpverlening niet meer, maar ook mijn broer en zus ontweek ik. Ik dacht dat ze me een zeur vonden, omdat er geen duidelijke diagnose was."
Uiteindelijk komt Ria via de revalidatiearts terecht bij Altrecht Psychosomatiek. Bij een observatieopname van 4 weken valt het alle teamleden op dat Ria erg gespannen is, zich afzijdig houdt van de groep en de klachten waarschijnlijk door een combinatie van factoren in stand wordt gehouden. Daarom komt Ria, gedurende een half jaar, drie dagen in de week in behandeling. Ria: "In de eerste weken namen mijn problemen zó toe, dat mijn hoofd permanent mijn linkerschouder raakte en ik niet langer dan vijftien minuten kon zitten. Daar kreeg ik een groot schuldgevoel van, maar langzaam maar zeker, dankzij de grote diversiteit aan therapieën (sociotherapie, groepseducatie, groepstherapie, psychosomatische fysiotherapie, psychomotore therapie, kunstzinnige therapie, medisch-somatische begeleiding, systeembegeleiding, individuele steunende verpleegkundige en maatschappelijke begeleiding) kwam er een doorbraak in mijn behandeling toen ik ontdekte dat het 'onveilig voelen' de basis was van mijn lichamelijke spanningen. Bang voor een klap van mijn vader heb ik 'mijn hoofd afwenden' onbewust tot een automatisme gemaakt wanneer ik met problemen geconfronteerd word. Terugkijkend kwam ik – na drie en een halve maand behandeling- echt in de lift, toen er een gesprek met mijn broer en zus mogelijk was. Ik voelde me serieus genomen." Vanaf dan beseft Ria beter wat ze zowel lichamelijk als emotioneel ervaart, ze vertelt meer, waardoor de arts van de afdeling haar beter kan helpen, zowel bij het leren herkennen van spanning als bij herstel van de bloeddruk en andere lichamelijke klachten.

Terugkijkend stelt Ria: "Er zit weer beweging in mijn nek. Ik ben nog steeds die onzekere, perfectionistische Ria. Maar ik heb hier geleerd dat dit mag, het is niet gek. De driedaagse deeltijdbehandeling bracht me niet alleen fysiek herstel, maar ook psychische verbetering en verbeterde familierelaties. Ik was na de zes maanden bij Altrecht in staat om de behandeling in mijn eigen regio voor te zetten, naast de deelname aan de tweewekelijkse poliklinische nazorggroep."

Marie: "Over mijn grenzen gaan blijft een valkuil, eentje waar ik vroeger automatisch intrapte maar nu heb ik een keuze."

Veel patiënten van Altrecht Psychosomatiek Eikenboom kwamen in de problemen door het blijvend negeren van signalen: ze blijven zich inspannen ondanks protesten van lichaam en geest. Zo ook Marie, een 47-jarige verpleegkundige, die bij ons in behandeling kwam vanwege chronische vermoeidheid, rugpijn en buikkrampen.

Marie: "Zowel als kind, als later in mijn eigen gezin ben ik altijd gericht geweest op de gezondheidsproblemen van anderen. Zelfs in die mate, dat ik er ook mijn werk van maakte. Ik heb erg veel voldoening van mijn werk als verpleegkundige. Maar negen jaar geleden volgden een aantal vervelende dingen elkaar op en werden mijn vermoeidheidsklachten en pijnklachten zó erg, dat ik niet meer kon werken. Een jarenlange tocht volgde langs psychologen, ergotherapeut, psychosomatische fysiotherapeut en alternatieve therapieën zoals accupunctuur, aromatherapie en reiki. Uiteindelijk viel in de behandeling bij Psychosomatiek Eikenboom het kwartje. Ik vond altijd: Liefde is alles geven. Ik moest echt leren dat je niets meer kunt geven als je zelf niet overeind blijft!"

Van oorsprong kwamen Maries klachten voort uit uitputting, maar zij herstelde niet vanwege de combinatie van lichamelijke, psychische en sociale factoren. Marie: "Ik moest echt leren om de signalen van mijn eigen lichaam serieus te nemen. Centraal in mijn behandeling stond het lichaamsgericht mentaliseren: het besef dat lichaamssignalen te maken kunnen hebben met innerlijke ervaringen. Aan het begin van de behandeling moest ik op vijf vaste momenten op de dag rust nemen, maar die energie zette ik direct weer om in het helpen van anderen, de lunch regelen op de afdeling, een medepatiënt in de rolstoel over het terrein duwen, er is altijd wat te doen op zo'n klinische afdeling. Ik moest echt ontdekken dat ik me vaak alleen voel en dat ik moest afrekenen met mijn overtuiging dat mijn lichaam een instrument is om anderen te helpen. Mijn lichaam geeft nu aan wanneer ik weer te ver ga: dan word ik moe en krijg ik overal pijn. Vroeger waren dat vervelende klachten, nu zijn het signalen waarop ik kan reageren. Het blijft een valkuil om te gaan rennen als anderen problemen hebben. Vroeger trapte ik er automatisch in, nu heb ik een keuze."