Femke Alsemgeest is ervaringsdeskundig boegbeeld bij PsyQ Psychotrauma Haaglanden (Parnassia Groep). In dit interview neemt ze je mee in haar dagelijkse praktijk.
Grote passie
Na jaren te hebben gewerkt als sociotherapeut op klinische afdelingen bij de Parnassia Groep, ben ik tien jaar geleden gestart als ervaringswerker bij PsyQ Psychotrauma. Daar combineer ik nu klinische kennis met ervaringskennis. Deze brede kennis komt goed van pas gezien de grote mate van multi-problematiek bij onze cliënten. Mijn werk is mijn passie. Ik haal er veel voldoening uit om bij te dragen aan herstel van cliënten waarbij behandeling eerder niet lukte.
Samenwerken in beleid en behandeling
Door mijn ervaringskennis toe te voegen aan de wetenschappelijke en psychologische expertise van mijn collega’s, kunnen we casuïstiek vanuit alle perspectieven benaderen en daardoor zo goed mogelijk aansluiten bij behoeften van cliënten. Ik geef input bij multidisciplinaire overleggen en groepsbehandelingen en deel belevingskennis met collega’s, zodat gedrag beter kan worden begrepen.
Daarnaast spreek ik individueel met cliënten. De belangrijkste onderwerpen in mijn spreekkamer zijn - naast psycho-educatie - het onderzoeken welke factoren maken dat (eerdere) behandelingen niet voldoende aansloegen en/of de huidige behandeling stagneert, wat voor functie vermijdingsgedrag voor de cliënt heeft en wat de cliënt nodig heeft om de behandeling goed aan te durven gaan. Verder zijn onder andere behandelmotivatie, schaamte- en schuldgevoelens, fysieke gevolgen van traumatische gebeurtenissen en hoe om te gaan met suïcidale gedachten veel voorkomende gespreksonderwerpen.
Om binnen beleidsvraagstukken breder input te geven dan ‘slechts’ via mijn eigen perspectief, heb ik het Cliënten Adviesnetwerk opgericht. Cliënten en ex-cliënten vraag ik af en toe om feedback of advies over uiteenlopende onderwerpen.
Innoveren en kennisdelen: boegbeeldschap
De afgelopen jaren ben ik een van de boegbeelden van mijn afdeling geworden. De specifieke kennis die ik heb, stel ik graag breed beschikbaar en ik ben erg gedreven om tools en interventies te ontwikkelen op gebieden waar de huidige zorg nog niet altijd toereikend genoeg is. Zo heb ik het programma ‘In Muren Deuren Maken’ (IMDM) ontwikkeld. Dit programma loopt parallel aan traumabehandelingen en heeft ten doel een grotere mate van herstel te bereiken. Ook heb ik het initiatief genomen om samen met collega’s de fase na klinisch herstel van langdurige PTSS te beschrijven en een naam te geven, zodat er meer erkenning komt voor de langdurig bestaande, beperkende restklachten en er meer toereikende zorg voor ontwikkeld kan worden.
Jaren geleden bedacht ik het idee van het in kaart brengen van traumatriggers, zodat mensen met dementie die in hun verleden getraumatiseerd zijn beter begrepen kunnen worden. Als zij zo min mogelijk herinnerd worden aan deze gebeurtenissen, ervaren zij een ruimere mate van kwaliteit van leven. Dement worden lijkt me namelijk vreselijk: cognitief teruggaan in de tijd en niet meer kunnen profiteren van doorlopen behandeling en/of coping. Inmiddels krijgt dit project vorm onder de naam ‘TraumaPaspoort’. Samen met collega’s uit de ouderensector en onderzoekers van de universiteit van Maastricht en Hoge School Rotterdam ontwerpen we nu dit instrument.
Naast innoveren zijn consultaties en second opinions een belangrijk onderwerp in mijn boegbeeldschap. Door beschikbaar te zijn om mee te denken in casuïstiek kan ik ook adviseren en inspireren bij (dreigende) vastlopende behandelingen op andere afdelingen en organisaties.
Netwerk ervaringsdeskundigheid
Als ambassadeur van het TOPGGz-netwerk Ervaringsdeskundigheid wil ik graag collega’s inspireren bij het invullen van hun functie en betekenisgeving binnen hun werksetting. Het netwerk is er om te leren en ontwikkelen en met elkaar te verbinden en te versterken in wat we doen: met ervaringsdeskundige expertise meerwaarde geven aan ggz-behandelingen.